November 2025

“Zot, vetëm duart m’i lërë dhe më jep forcë që të shkoj të punoj”… Çdo ditë e saj nis me lutjet që ta ketë shëndetin.

“Këtu, në Taukbahqe unë dal çdo mëngjes për dy orë, ndodh që të dal edhe dy herë në ditë, në mëngjes dhe mbrëmje, dhe stërvitem

Në kujtesën e saj ruan imazhet e fundit me ngjyra. Janë portretet e familjarëve, shtëpia ku u rrit dhe rrugët e qytetit që i parafytyrohen

„U svakom slovu, reči, stihu, pesmi, naći ćeš me. Ja sam Bljerina koja ostaje budna između korica ove knjige i osmehuje se životu. Dragi čitaoče,

“In every letter, word, line, poem, you will find me. I am Blerina, who stays awake between the covers of this book and smiles at

“Në çdo shkronjë, fjalë, varg, poezi më gjeni mua. Jam Blerina që rri zgjuar në mes kopertinave të këtij libri dhe i buzëqesh jetës. Lexues

Vit i territ” është koha kur ajo për herë të fundit pa me sy ngjyrat e botës. Kështu ishin për Mimoza Zejnullahun dymbëdhjetë muajt e vitit

Varur në murin e dhomës së saj qëndrojnë një mori medaljesh. Vajza me një kromozom më tepër në zinxhirin gjenetik, më të shumta se kaq