[email protected]

Mëngjeset i fillon në praninë e komunitetit, në vendin ku të gjithë flasin gjuhën e saj. Përtej atyre mureve, çdo përpjekje për të komunikuar shpesh

Në çdo punim të saj me plot ngjyra, fshihet një mesazh i heshtur. “Mos na shikoni nga pamja, ne jemi shumë të aftë”, thotë Ardita

“Secili prind dëshiron ta ketë fëmijën e shkolluar”… Pas përfundimit të klasës së dymbëdhjetë, vajza e Nurijes mbeti në shtëpi e shoqëruar me kujtimet nga

Koha për atë ka humbur kuptimin, e ditët e netët tashmë janë bërë një. Qëndrimi vetëm në shtëpi po e rëndon gjendjen e saj emocionale.

“Zot, vetëm duart m’i lërë dhe më jep forcë që të shkoj të punoj”… Çdo ditë e saj nis me lutjet që ta ketë shëndetin.

“Këtu, në Taukbahqe unë dal çdo mëngjes për dy orë, ndodh që të dal edhe dy herë në ditë, në mëngjes dhe mbrëmje, dhe stërvitem

Në kujtesën e saj ruan imazhet e fundit me ngjyra. Janë portretet e familjarëve, shtëpia ku u rrit dhe rrugët e qytetit që i parafytyrohen

„U svakom slovu, reči, stihu, pesmi, naći ćeš me. Ja sam Bljerina koja ostaje budna između korica ove knjige i osmehuje se životu. Dragi čitaoče,

“In every letter, word, line, poem, you will find me. I am Blerina, who stays awake between the covers of this book and smiles at

“Në çdo shkronjë, fjalë, varg, poezi më gjeni mua. Jam Blerina që rri zgjuar në mes kopertinave të këtij libri dhe i buzëqesh jetës. Lexues